ارتباط بین پوشش‌های رستنی با خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک در جوامع راش (مطالعه موردی: جنگل آموزشی- پژوهشی خیرودکنار نوشهر

این تحقیق در جوامع Alno-Fagetum orientalis، Carpino-Fagetum orientalis، Rusco-Fagetum orientalis و Fagetum oriental بخشهای نمخانه، گرازبن و چلیر (جنگل آموزشی- پژوهشی خیرودکنار نوشهر) انجام شده است.هدف از این تحقیق، بررسی ارتباط بین پوشش کف جنگل و شرایط ادافیکی و تعیین گونه یا گروهی از گونه­های معرف است که شاخصی مناسب برای پیش­بینی شرایط ویژه محیطی در جوامع راش منطقه مورد مطالعه باشند. از روش نمونه­برداری طبقه­بندی شده برای انتخاب محل قطعات نمونه استفاده شد و در هر جامعه گیاهی در جهت­های جغرافیایی مختلف اقدام به انتخاب قطعات نمونه گردید و در مجموع 120 قطعه نمونه از جوامع راش منطقه مورد بررسی برداشت شد. برای برداشت فلورستیک در قطعات نمونه مربعی‌شکل به مساحت400 متر مربع، پوشش گیاهی در آشکوبهای مختلف (درختی، درختچه­ای و علفی) با استفاده از جدول براون‌- بلانکه ثبت گردید. در مرکز قطعات نمونه، از دو عمق 0-10 و 10-30 سانتی‌متر افق معدنی خاک، نمونه­های خاک برداشته شد. مجموعه­ای از خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک در محل استقرار قطعات نمونه مورد اندازه­گیری قرار گرفت. دو روش رسته­بندی، روش آنالیز تطبیقی قوس­گیری شده (Detrended Correspondence Analysis = DCA) و روش آنالیز تطبیقی متعارفی (Canonical Correspondence Analysis = CCA)برای تجزیه و تحلیل ارتباط بین پوشش گیاهی و متغیرهای محیطی بکار گرفته شد. نتایج بررسی نشان داد که پراکنش گونه­ها در جوامع راش منطقه مورد مطالعه عمدتاً به عوامل جهت، درصد رس، ازت کل، فسفر، درصد مواد آلی و کاتیون­های تبادلی مرتبط می­باشد. گونه‌هایGeranium robertianum ، Mercurialis perennis و Ruscus hyrcanus معرف حاصل‌خیزی زیاد خاک وگونه­های Blechnum spicant،Festuca drymeia  و Epimedium pinnatum  بیانگر شرایط حاصل‌خیزی کم (نسبت به گونه­های فوق) و گونه­های Carex divulsa، Carex remota و Sanicula europaea  مبین شرایط حاصل‌خیزی حد وسط می­باشند.